| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
ostatnie trzy dni do wakacji. musze sie zmobilizowac bo zupelnie opadlem z sil i w ostatnich dniach dopadl mnie jakis dziwny marazm i niechec do wszystkiego. czemu ja taki jestem? zawsze na finiszu padam i juz na nic nie mam sily i ochoty. mam cholerne problemy z samodyscyplina i mobilizacja. No i co z tego ze zdaje sobie z tego sprawe skoro od wielu lat nie potrafie tego pokanac. np. teraz, zamiast kuc pisze bloga.... ale juz koncze :)
W dzisiejszym odcinku nie bedzie tak jak zwykle jednego cytatu, lecz kilka a laczy je osoba autora - Tadeusza Kotrabinskiego:
"Nie ma wielkości bez ryzyka, nie ma ryzyka bez lekkomyślności."
"Przyjaciele na ogół pomagają żyć i przeszkadzają pracować."
"Nudzić się może tylko ten, kto sam jest nudny."
I ostatni ale moim zdaniem zdecydowanie najlepszy i najbardziej trafny:
"Polak, jak mu przyjdzie fantazja do głowy, może być całkiem porządnym człowiekiem."
a tak wogole to psychicznie czuje sie coraz gorzej i popadam w coraz wieksza apatie i obojetnosc. a jeszcze dzisiaj strasznie zdenerwowalem sie na ojca, bo lekka reka wyrzucil wlasciwie w bloto 100 dolarow. nie moge tego zrozumiec. czy on nie pamieta, jak jeszcze pare lat temu co rok przed Bozym Narodzeniem zastanawial sie czy nie zaplacic rachunku za prad, czy za telefon zeby miec za co zrobic wigilie? znam ludzi, ktorzy za taka kwote musza przez caly miesiac utrzymac kilku-osobowe rodziny. nie moge tego pojac.
To jest chyba najtrudniejszy dla mnie tydzien od jakis 11 miesiecy. cholernie duzo stresu i powoli czuje ze trace kontrole nad tym co sie wokol dzieje. jeszcze tylko 5 dni. dam rade. musze przetrwac. a pozniej dwa miesiace wakcji, moze nawet 3. potrzebuje teraz wsparcia ale czuje sie samotny. musze sobie sam poradzic. przeciez bedzie dobrze. nie takie egzaminy juz zdawalem, wszystko jest kwestia mojej psychiki. 5 dni... co ja bym dal zeby moc zamknac oczy i obudzic sie wieczorem 2 lipca. jeszcze dzisiejszy dzien przybil mnie calkowicie. przez caly dzien udalo mi sie przerobic 8 (slownie: osiem) stron skryptu. oby jutro nic nie rozwalilo mi nastroju bo nie moge sobie juz pozwolic na druga stracona dobe z rzedu.
To ja Kizia :) moze Was zdziwi dlaczego pisze na blogu Cichego, ale tak sobie pomyslalam... On ostatnio ma troche problemow, na studiach rzecz jasna. I postanowilam, ze napisze tutaj cos od siebie, Wy napiszecie kilka komentarzy jak bardzo lubicie Cichego i jak mocno sciskacie za Niego kciuki i jak to sobie poczyta, to napewno zrobi Mu sie milusio...
Wiec do dziela Kochani!
Uwielbiam takie dni. Wszystko bylo poprostu doskonale... no moze prawie :) obsluga lustrzanki okazala sie za trudna i jestem teraz winien.... dwa piwa panu w serwisie ktory dokonal cudownej naprawy i.... dokrecil obiektyw :D:D:D ale bylo duzo smiechu za to. prawie caly dzien spedzilismy razem z Kizia, najpierw na nauce instrukcji aparatu, pozniej na romantycznych chwilach a w koncu pojechalismy odebrac zdjecia zrobione zenitem (bardzo ladne... ale jednak jestem troche slepy :) ) i wyprobowac nowy aparat. jak nie trudno sie domyslec mam wkoncu lustrzanke, czyli taki bardziej skomplikowany aparat fotograficzny, ktory wyglada TAK i jestem bardzo szczesliwy z tego powodu. zreszta nie tylko z tego, przede wszystkim jestem szczesliwy bo spedzilem cudowny dzien z Kizia bez zadnych klutni ani nieporozumien za to z wielka iloscia czulosci i milosci. zycze wszystkim jak najwiecej takich dni jak ten ktory dla mnie wlasnie sie konczy. a jutro bedzie przynajmniej rownie dobry dzien.... napewno (chociaz zawsze boje sie tego slowa bo los lubi mi robic na zlosc i jak mowie ze cos jest napewno to pozniej niekoniecznie to sie udaje, ale mam nadzieje ze tym razem bedzie inaczej :) )